Towarzystwa typu captive rozszerzają zakres ochrony w liniach majątkowych, OC i innych

Stock market hologram with numbers and lines

Przegląd danych Policy Engine

Benchmarking to doskonałe narzędzie dla właścicieli towarzystw captive, które umożliwia poznanie branżowych praktyk i sprawdzenie, w jaki sposób można wykorzystać captive’y do finansowania określonych ryzyk.

Podstawą każdego benchmarku są wysokiej jakości dane. Marsh Captive Solutions, największa na świecie specjalizacja zajmująca się towarzystwami typu captive, dysponuje danymi i narzędziami technologicznymi, które pozwalają nam informować właścicieli captive’ów o ryzyku, przedstawić najlepsze praktyki z danego sektora i znaleźć nowe możliwości optymalizacji kosztów.

W 2023 r. praktyka Marsh Captive Solutions dodała do swojego portfolio 125 nowych captive’ów, w ciągu ostatnich czterech lat było to 500 nowych towarzystw. Marsh obsługuje ok. 2 000 podmiotów w 56 domicylach, które plasują łącznie 73 mld USD składki oraz ponad 120 mld USD w polisach nadwyżkowych.

Marsh przeprowadza benchmarki towarzystw typu captive od ponad 15 lat, a naszą najnowszą innowacją w zakresie analizy danych jest narzędzie Policy Engine, które pozwala na jeszcze lepsze zrozumienie rynku. Policy Engine analizuje tysiące polis i programów ubezpieczeniowych captive.

Najważniejsze wnioski

Tradycyjne ubezpieczenia majątkowe i OC to najczęstsze polisy zawierane przez captive’y zarządzane przez Marsh: w 2023 r. składki z polis ryzyk majątkowych wzrosły o 29%, a OC – pochodzące głównie z ubezpieczeń komunikacyjnych, OC ogólnej, odszkodowań pracowniczych/OC pracodawcy, OC nadwyżkowej, wycofania produktu z rynku i błędów w sztuce lekarskiej - wzrosły o 14%.

Składki ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków zarządu (D&O) wzrosły o 49% w 2023 r., jednocześnie ceny polis ubezpieczenia na życie odnotowały 25% wzrost, a cybernetycznych – 17%. Świadczenia pracownicze to kolejny rozwijający się obszar, stanowiący ok. 20% globalnego portfolio firmy Marsh. Widzimy wiele captive’ów finansujących medyczne programy stop loss i międzynarodowe programy świadczeń pracowniczych.

Wzrosty składek dotyczą również wielu krajowych rynków. Kanada jest jednym z najszybciej rozwijających się regionów, a składki z captive’ów wzrosły tutaj o 78% w 2023 r., w miarę jak kanadyjskie towarzystwa wewnętrzne skłaniają się ku alternatywnym sposobom finansowania ryzyka. Znaczna część wzrostu ma miejsce w Albercie, która otworzyła się na tworzenie towarzystw captive niecałe dwa lata temu.

Silny wzrost odnotowano również w domicylach w Stanach Zjednoczonych, w tym w Utah, Arizonie, Dystrykcie Kolumbii, Karolinie Południowej i Georgii, które zwiększyły składki captive’ów o dwucyfrową notę. Bermudy i Kajmany również odnotowały wzrost liczby utworzonych towarzystw captive i wysokości składek.

Największy międzynarodowy wzrost składek towarzystw typu captive w 2023 r. odnotowano w Wielkiej Brytanii (Guernsey) i Europie, gdzie wzrosły średnio o 15%. Najbardziej dynamicznie rozwijającymi się domicylami były Dublin, Guernsey, Malta i Luksemburg. Znaczna część wzrostu wynika ze zwiększonego zainteresowania strukturą typu PCC oraz zmianami w przepisach UE – zadecydowano o proporcjonalnym podejściu do regulacji wypłacalności ubezpieczeń, które skaluje się do wielkości captive’ów. Na Bliskim Wschodzie składki z tytułu towarzystw wewnętrznych wzrosły o 9%, podczas gdy w regionie Azji i Pacyfiku odnotowano wzrost o 4%.

Towarzystwa wewnętrzne a reasekuracja

Jedną z zalet towarzystw captive jest dostęp do reasekuracji, która może wpłynąć na wzrost pojemności. Zarządzane przez Marsh captive’y w ubiegłym roku scedowały składki reasekuracyjne o wartości 11 mld USD, z czego ponad 50% pochodziło z zaledwie pięciu branż: instytucji finansowych, lotnictwa, kosmonautyki, spożywczej, handlu detalicznego/hurtowego oraz komunikacji, mediów i technologii. Składki reasekuracyjne są dość równomiernie rozłożone pomiędzy ubezpieczeniami OC, majątkowymi, na życie i innymi, w tym finansowymi i profesjonalnymi oraz świadczeniami pracowniczymi.

Co istotne, dane pokazują, że klienci często wykorzystują swoje towarzystwa wewnętrzne, aby zrozumieć różne ryzyka i z czasem zwiększają składki. Jednocześnie niektórzy klienci reasekurują ryzyko w innych towarzystwach captive, a także korzystają z usług reasekuratorów komercyjnych.

Analiza sum ubezpieczenia

Nasze nowe narzędzie Policy Engine pozwoliło na zrewolucjonizowanie benchmarkingu towarzystw captive. Po raz pierwszy jesteśmy w stanie analizować i wyciągać wnioski z sum ubezpieczenia captive’ów i reasekuracji dla danych linii ubezpieczeniowych. Zauważyliśmy dzięki tej analizie, że 55% zarządzanych przez Marsh captive’ów obsługujących ubezpieczenia komunikacyjne posiada sumy od 1 do 2 mln USD, podczas gdy 45% ubezpieczających OC posiada limity odpowiedzialności poniżej 5 mln USD.

Z drugiej strony, ponad 85% captive’ów obsługujących ryzyko majątkowe stosuje sumy przekraczające 10 mln USD. W liniach finansowych, około 65% captive’ów finansujących D&O korzysta z limitów przekraczających 10 milionów dolarów. W przypadku ubezpieczeń cybernetycznych, sumy ubezpieczenia nadal znacznie się różnią w zależności od portfela.

Analiza branżowa

Niespodziewane wyniki znaleźliśmy w pierwszej piątce branż korzystających z towarzystw wewnętrznych: captive’y działające w sektorze komunikacji, mediów i technologii (CMT) obsługują najwięcej produktów ubezpieczeniowych spośród wszystkich branż, w tym ubezpieczenia majątkowe, cybernetyczne, parasolowe, przedłużone gwarancje, medyczne ubezpieczenie stop-loss i inne. Ponadto, 20% spółek CMT posiada więcej niż jedno towarzystwo captive.

Captive’y zajmujące się opieką zdrowotną przybierają różne formy: ok. dwie trzecie z nich to single parent captive, prawie jedna piąta to cell captive, a 13% to grupy zatrzymania ryzyka. Okazuje się również, że wiele firm z tych branż posiada więcej niż jedno towarzystwo typu captive.

Dostęp do szczegółowych danych na temat działania captive’ów jest dla ich właścicieli szansą na zdobycie cennych informacji. Współpracujemy z naszymi Klientami w celu ulepszenia mechanizmów transferu ryzyka za pośrednictwem ich captive’ów i opracowania innowacyjnych rozwiązań w zakresie finansowania pojawiających się złożonych ryzyk.